-
1 χορτος
ὅ1) огороженое место, загон, скотный двор(αὐλῆς χόρτοι Hom.)
2) поляна, луг, тж. пастбище(χόρτοι εὔδενδροι Eur.)
χόρτοι λέοντος Pind. — поляна (Немейского) льваχόρτου ἀγκαλίς Plut. — охапка травы;
χ. κοῦφος Xen. — сено;χόρτον ἔχει ἐπὴ τοῦ κέρατος погов. Plut. — у него на рогах сено, т.е. он очень вспыльчив ( у бодливых быков рога обматывались сеном)4) корм, еда Hes., Eur.παρέχειν τινὴ χόρτον ἰχθῦς Her. — кормить кого-л. рыбой;
σῖτος καὴ χ. τοῖς ὑποζυγίοισι Her. — продовольствие (для людей) и корм для вьючных животных;ἵπποις χόρτον ἐμβαλεῖν Xen. — задать лошадям корму
См. также в других словарях:
χόρτος — ὁ, ΜΑ αυτοφυές χόρτο, χρησιμοποιούμενο ιδίως για ζωοτροφή (α. «ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῑς κτήνεσι...», ΠΔ β. «σῑτον ἐσενηνέχθαι πολλὸν καὶ χόρτον τοῑσι ὑποζυγίοισι», Ηρόδ.) αρχ. 1. τόπος περιφραγμένος και φυτευμένος με διάφορα φυτά και δέντρα,… … Dictionary of Greek